Od momentu jak wyjechałam z Kanady nie mogłam przeżyć rozstania z jedną rzeczą, której absolutnie nigdzie nie mogę dostać w Holandii- mrożonymi goframi cynamonowymi Eggo. Jako, że rano zazwyczaj spadam po schodach do kuchni i potrzebuję wielkiego kubka kawy, żeby zacząć normalnie funkcjonować, śniadania nie są moją silną stroną. I wtedy nie ma to, jak takie zamrożone gofry. Pyk go do tostera i po chwili wszystko pachnie cynamonem... I gotowe! Tylko trochę syropu klonowego na górę, może cukru pudru, a jak godzina jest bardziej cywilizowana, to można nawet pokombinować z jakimiś zdrowszymi dodatkami.
Życie bez gofrów jest marne, więc musiałam się poświęcić, kupić gofrownicę i sama sobie zamrozić własne gofry.
Składniki:
300 g mąki
500 ml mleka
100 g roztopionego masła
1 cukier waniliowy
1 łyżeczka cynamonu
10 g proszku do pieczenia
2 jajka
1/2 łyżeczki soli
Cukier miksujemy z jajkami. Mąkę mieszamy z proszkiem i solą, do mąki dodajemy mleko, roztopione masło, jajka z cukrem. Gdy wszystkie składniki są dobrze połączone pieczemy gofry według wskazówek producenta gofrownicy. Ja bardzo lubię chrupiące gofry, więc trzymam je w gofrownicy, aż się mocno przypieką i potem odkładam na kratkę. Dobra wiadomość: gofry można zamrażać (wtedy można ich nie wypiekać za mocno, bo jeszcze dojdą w tosterze). Trzeba je po wystudzeniu popakować w torebki. Powinny być porozdzielane papierem do pieczenia. Po wyjęciu wrzucić na chwilkę do tostera i śniadanie gotowe.
Wersja z jesiennymi owocami:
1 duża, soczysta i słodka gruszka, pokrojona w kosteczkę
3-4 śliwki węgierki, pokrojone w kosteczkę
płaska łyżka ciemnego cukru
pół łyżeczki cynamonu
Wszystko wymieszać i podgrzać w garnuszku albo w mikrofalówce, aż owoce będą gorące i puszczą trochę soku. Podawać na gofrach (jak na zdjęciu u góry)
Wersje inne:
- z greckim jogurtem (lub mascarpone), plasterkami fig, polane płynnym miodem (np. wielokwiatowym).
- z waniliowym serkiem mascarpone i pestkami granatu
- z cukrem pudrem i syropem klonowym
